اینجا تهران است، گلآقا هم نداریم
نگاهی به فرایند غمانگیز محو شدن طنز گلآقایی یکم شنیدن خبر تعطیلی دوبارهی هفتهنامهی گلآقا در سال ۸۷، مرا برد به آبان ۱۳۸۱ و حسی که گلآقا در آخرین سرمقالهی آن هفتهنامهی فقیدش نوشته بود؛ حس پرندهبازی که میداند آخرین پرندهاش هم بهزودی در افق گم میشود. حالا پوپک صابری فومنی روبهروی ما بود و […]
اینجا تهران است، گلآقا هم نداریم بیشتر بخوانید »