—
در یادداشت قبلی‌م اشاره کردم که می‌خواهم به‌عنوان یک مشاور استراتژی محتوا و رسانه، تجربه‌ی سفری را که به دعوت مشترک #قطرایرویز و بخش #توریسم_زوریخ در اوایل آبان امسال (هفته‌ی پایانی اکتبر) داشتیم، از دیدگاه ارتباطی و تمهیدات رسانه‌ای بررسی کنم؛ تمهیداتی که می‌توانند الگوی خوبی برای #برندینگ و ساختن #تصویربرند و #هویت_شفاهی در ایران باشند.
۱. هر چهار پروازی که #قطرایرویز برای این سفر رسانه‌ای در نظر گرفته بود، یعنی پروازهای تهران به دوحه و دوحه به زوریخ و طبعا دو پرواز برگشت، پروازهای Business Class بودند؛ فاصله‌ی چندساعته‌ی اقامت ما در فرودگاه بین‌المللی #حمد در دوحه هم خود یک تجربه‌ی دلچسب در الگوبرداری از فضای ارتباطی میزبان‌ها با مسافران بودند. از لحظه‌ی ورود ما به فرودگاه حمد دوحه، یک راهنمای خوش‌رو با استقبال اختصاصی از گروه ما، ضمن خوشامدگویی و گفتن اطلاعات کلی و پایه، ما را به تور بازدید از فرودگاه بزرگ دوحه برد؛ قطری‌ها در سه سال توانسته‌اند فرودگاهی بسازند که مقایسه‌ی ابعاد و تمهیدات آن برای تبدیل شدن به جایگاهی برای تمرکز بسیاری از پروازهای بین‌المللی، با آن چه در ایران می‌بینیم، بسیار کار اشتباه و دلسردکننده‌ای‌ست! شما به‌عنوان یک مسافر عادی در فرودگاه بین‌المللی دوحه، فضاهای متنوع بسیاری برای استراحت، سرگرمی، خرید و پذیرایی دارید؛ اگرچه به گمان‌م فریشاپ فرودگاه دوحه در مقایسه با آن چه در فرودگاه دبی هست، چندان قوی نیست و فروشنده‌های عموما بی‌حوصله و خسته‌ای هم دارد، اما تنوع فریشاپ دوحه خوب بود؛ فروشگاه رسمی جالبی هم برای کالاهای دو باشگاه بارسلونا و پاری‌سن‌ژرمن در فرودگاه حمد هست.
۲. اینترنت وای‌فای پرسرعتی که در فرودگاه بین‌المللی دوحه و در هتل فرودگاه داشتیم، مهم بود؛ اینترنت رایگان در فرودگاه زوریخ و برخی رستوران‌هایی که رفتیم، وجود داشت؛ اما انتظارم از زوریخ درباره‌ی پوشش وای‌فای رایگان در مکان‌های عمومی یک شهر توریستی برآورده نشد؛ بعید است اسپانسرها دل‌شان نخواهد در ازای برندینگ‌شان هزینه‌های پوشش وای‌فای را در جاهای عمومی زوریخ تامین کنند… اما لابد ملاحظاتی مثل تهران دارند که ما نمی‌دانیم!
۳. آن چه در فرودگاه حمد از بابت تجربه‌ی رسانه‌ای جلب توجه می‌کند، اول از همه اطلاع‌رسانی کامل از طریق تابلوها، علایم، راهنماهایی که با یونیفرم در هرجا حاضر بودند و دیگر رسانه‌هاست… اما عجیب‌تر این است که شما در فرودگاه دوحه صدای معمول اطلاعات فرودگاه را نمی‌شنوید و این فرودگاه به بی‌صدا بودن واقعی‌ش مشهور است؛ حذف رسانه‌ی بلندگو ریسک مهمی‌ست که قطری‌ها با علایم چندزبانه، نصب نقشه‌های راهنما در نقاط مختلف فرودگاه و مهم‌تر، ساختن یه اپلیکیشن کاربردی کامل درباره‌ی فرودگاه حمد دوحه تلاش کرده‌اند آن را جبران کنند؛ اپلیکیشنی که با دسته‌بندی درست اطلاعات براساس نیاز شما، حتی دسترسی شما را به نزدیک‌ترین سرویسی که می‌خواهید، براساس محلی که در آن هستید، به شما پیشنهاد می‌دهد. مقایسه‌ی تلخی کنیم با ایران، که حتی ممکن است راهنمای انسانی برای پاسخ‌گویی به پرسش‌های مهم شمایی که در فرودگاه یا دیگر پایانه‌ها گم شده‌اید، وجود نداشته باشد.
۴. لانژ پذیرایی فرودگاه دوحه برای افرادی که پروازهای بیزینس‌کلاس یا فرست‌کلاس را انتخاب کرده‌اند، فضای بزرگ و مرتب و دلچسبی با انواع خوردنی‌هاست! کارکنان پرتعدادی منتظر دستور شما هستند و برای شما حتی تبلت‌های بزرگی متصل به صندلی‌ها هست که بتوانید آن‌لاین باشید؛ این که در یک فرودگاه بتوانید ساعت‌های طولانی انتظار بین پروازها را با انواع گزینه‌ها مثل استراحت و پذیرایی و اینترنت و نشریات پرتعداد بگذرانید، فرصتی‌ست که در بسیاری از سالن‌های ترانزیت با این کیفیت فراهم نیست. در فرودگاه دوحه، حتی بخش‌های اختصاصی بازی فیزیکی و رایانه‌ای برای بچه‌ها و بزرگترها وجود دارد.
(این یادداشت‌ها ادامه خواهند داشت.)
#قطرایرویز #زوریخ #سفرورسانه #سفرباقطرایرویز #توریسم_زوریخ
#GoingPlacesTogether #ZurichTogether #QatarAirways #HIAQatar #visitzurich
===
یادداشت قبلی: https://jsamiee.com/?p=1755
صفحه‌ی لینکدین من: https://ir.linkedin.com/in/jalalsamiee