معلوم نیست دقیقا جریان این روز جهانی بردباری چه بوده و کدام آدم بیکاری ۱۶ نوامبر را به این اسم چسبانده… اما چیزی که مهمتر است خود مقولهی بردباریست که برای بیشتر کردنش باید راههای مدرن گیر آورد.
ـ اولین راه افزایش بردباری، تمرینهای درونشهریست؛ دستکم یک ساعت در وسایل نقلیهی عمومی باقی بمانید و به فشارهای همشهریان عزیز عادت کنید؛ اگر پای کسی در دماغتان بود، اگر کیفش در پهلوی شما بود، اگر هرجا در هرجا بود، لبخند بزنید. شنیدن تفسیرهای سیاسی ـ اجتماعی آنها در این وضعیت، تمرین تکمیلیایست که باید صبورانه آن را انجام دهید. هر وقت حس کردید طرف دارد تحلیلی میکند که باید توی دهانش زد، او را با احتیاط نوازش کرده و فورا بگریزید.
ـ بخشهای خبری تلویزیون را خیلی با دقت پیگیری کنید و همزمان تخمه بخورید؛ فرقی ندارد کدام شبکه باشد.
ـ در مهمانیهای فامیلی دربارهی وضعیت سیاسی کشور بحث کنید و تمرین کنید به تحلیل هرکدامشان طوری پر و بال بدهید که با اطمینان بیشتری حرف بزنند. گفتگو دربارهی مدت بارداری آشنایان یا این که عیب از کدامشان است که بچهدار نمیشوند، میتواند تمرین مفیدی برای صبورتر شدن باشد.
ـ سر شوخی را با بچهها باز کنید و سعی کنید با آنها مهربان باشید؛ شلوارتان را البته بچسبید.
ـ برای صبور شدن، یکی دیگر از بهترین تمرینها، درس خواندن است؛ با دانستن این موضوع که ممکن است دانشگاهتان منحل شود، با جدیت درس بخوانید.
ـ یک وام بانکی را پیگیری کنید.
ـ به خدمات دولت فکر کنید.
ـ فکر کنید
(منتشر شده در سایت گلآقا)
ج عزیزم…میس یو و و و و!!!!!
“گر هرجا در هرجا بود، لبخند بزنید.” عالی بود این تیکه
اینبار آمده ام تا بیشتر از اینها در کنار هم باشیم…
سوغاتی این روزهای دوری
آدرسی برای
دانلود رایگان مجموعه «یک بحث فمینیستی قبل از پختن سیب زمینی ها»ست
منتظرتان هستم
با دو تا شعر
و کلی خبر و لینک خوب
و غم های مشترکمان که هرگز تمام نخواهد شد
هرگز…
سلام
وبلاگ خونی رو جا انداختین + خواندن گل آقا
فکر می کردم این اتفاق برای چلچراغ بیفته .
سلام
خوبین؟
۴۰چراغ توقیف شد منم تصمیم گرفتم خودسانسوری رو توقیف کنم.
ازین به بعد هرچی از دهانم در بیاد می گم! (اونجوری که نمی شه) می نویسم!
آپم
موفق باشی
یک دیدگاه برای مطلب قبلی:
کنترل و آنتن را پس ندادند تا سازمان فخیمه عمویت را منحرف نکند .نقاط انحرافی اش دست کم از آنتن ماهواره ندارد. تلوزیون را بگو برای دکور منزل نگه دارند. یا بفروشندش و با پولش چندتا از آثار شکوه قاسم نیا و منوچهر احترامی بگیرند و خیرات کنند. توی دانشگاه بدهند ثوابش بیشتر است .
چشم.
ناپدید شدی. امیدوارم خوب باشی.
“گر هرجا در هرجا بود، لبخند بزنید.” عالی بود این تیکه